تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر غلظت رزیستین پلاسما و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: رزیستین به عنوان یک آدیپوسایتوکین جدید با دیابت نوع 2 در ارتباط است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر برنامه تمرین ورزشی مقاومتی دایره ای بر غلظت پلاسمایی رزیستین و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی-کاربردی، 24 نفر مرد مبتلا به دیابت نوع 2 انتخاب و در دو گروه تمرین(15 نفر، سن 02/3 ± 4/46 سال) و کنترل(12 نفر، سن 86/3 ± 6/45 سال) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرین 8 هفته برنامه تمرین مقاومتی ایستگاهی را 3 جلسه در هفته با شدت 30-70 درصد حداکثر تکرار بیشینه اجرا کردند. قبل و بعد از برنامه تمرین مقاومتی، سطوح رزیستین، انسولین، گلوکز خون، هموگلوبین گلیکوزیله(hba1c) و شاخص مقاومت به انسولین پس از 12 ساعت ناشتای شبانه اندازه گیری شد. متعاقب نمونه گیری مرحله دوم، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون t و در سطح معنی داری 05/0p≤ انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین مقاومتی تفاوت معنی داری بین گروه ها در سطوح رزیستین(002/0 p=)، انسولین (001/0 p=)، گلوکز خون(001/0p=)، هموگلوبین گلیکوزیله(038/0p=) و شاخص مقاومت به انسولین(001/0 p=) ایجاد کرد. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی دایره ای می تواند تأثیر معنی داری بر مقادیر رزیستین خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. ممکن است رزیستین پلاسما با مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 در ارتباط باشد.